Փախչելու ճիշտ ժամանակն է, մի բան էլ` ուշացած ...

Կապիտուլյանտը վախում է, դողում է թուրքից. Ալիևի քիթը, դեռ ավելին, շվաքն անգամ տեսնելիս սարսափից դողում է։

Պատրաստ է անգամ թշնամու կոշիկները լիզել, միայն թե խաղաղության հավաստագիր ստանա։

Սակայն իր ժողովրդի առջև ահեղ առյուծ է ձևանում, մռնչում է, գոռում, թույն ու թարախ ժայթքում:

Իրավիճակ է փոխվել:

Ժամանակն է, որ կապիտուլյանտը զգուշանա, վախի և սարսափի նաև իր ժողովրդի ահեղ դատաստանից։ Հատուցման ժամը մոտենում է լույսի արագությամբ։

Լևոն ՋԱՎԱԽՅԱՆ

Մեկնաբանություններ